Η σχέση του με τους "βερντιμπλάνκος" ξεκίνησε το 1997, όταν σε ηλικία 16 ετών υπέγραψε στις ακαδημίες της ομάδας. Έναν χρόνο αργότερα προάχθηκε στην β ομάδα, στην οποία και αγωνίστηκε για μια σεζόν. Την σεζόν 1999/00 έκανε το άλμα στην πρώτη ομάδα, όταν η Ρεάλ Μπέτις βρισκόταν στην δεύτερη κατηγορία. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο στις 3 Σεπτεμβρίου του 1999 σε ηλικία 19 ετών. Ήταν πολύ γρήγορος εξτρέμ και γρήγορα βρήκε θέση βασικού, αγωνιζόμενος σε 38 από τα 42 παιχνίδια της σεζόν, βοηθώντας την Μπέτις να κερδίσει την άνοδο στην πριμέρα.
Τα γκολ προστέθηκαν γρήγορα στην παλέτα του, αγωνιζόμενος για τους Μπέτικος στην Λα Λίγκα για τις επόμενες δύο σεζόν. Οι πιο παραγωγικές σεζόν ήταν το 2002/03 και το 2003/04, όπου σκόραρε 9 και 7 γκολ αντίστοιχα. Ήταν ένα μικρό παιδί που ζούσε το όνειρο. Ήταν νέος, ταλαντούχος, διάσημος και πλούσιος. «Όταν ήμουν 20 έβγαινα πιο συχνά έξω, από ότι αδειάζονταν οι κάδοι των σκουπιδιών» δήλωσε αστειευόμενος χρόνια αργότερα.
Η καλύτερη στιγμή του με την Μπέτις ήρθε την σεζόν 2004/05, όταν και η ομάδα κατέκτησε το κύπελλο Ισπανίας. Πριν από τότε, οι Μπέτικος είχαν κατακτήσει μόλις δύο τίτλους στην ιστορία τους. Το πρωτάθλημα την σεζόν 1934/35 και το Κόπα ντελ Ρέι το 1976/77.
Με τον Χοακίν να οδηγεί τον δρόμο, η Μπέτις έφτασε μέχρι το τέλος αποκλείοντας: Αλκάλα, Μιράντες, Γκραμένετ και Κάντιθ στους πρώτους γύρους. Το πρώτο μεγάλο τεστ ήρθε στα ημιτελικά, όπου αντιμετώπισαν την Αθλέτικ Μπιλμπάο. Μετά από δύο αγώνες χωρίς γκολ, η Μπέτις πήρε την πρόκριση στα πέναλτι. Στον τελικό αντιμετώπισε την Οσασούνα στο παλιό στάδιο της Ατλέτικο, Βιθέντε Καλντερόν. Με γκολ των Ρικάρντο Ολιβέιρα και Ντάνι Μαρτίν, η Μπέτις πήρε την νίκη με 2-1 κατακτώντας το δεύτερο κύπελλο της ιστορίας της.
Η κατάκτηση του Κόπα ντελ Ρέι παραμένει η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του Χοακίν. Στα μέσα του 2005, οι σχέσεις του Χοακίν με τον τότε πρόεδρο της Μπέτις, Ρουίζ Λοπέρα, οξύνθηκαν. Ο Χοακίν είχε προτάσεις από Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης αλλά ο Λοπέρα αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση. «Κοίταξα τον πατέρα μου και κατάλαβε ότι δεν ήθελα να φύγω. Ήθελα να μείνω στην Μπέτις» δήλωσε πριν μερικά χρόνια σχετικά με το σίριαλ της μεταγραφής του, το καλοκαίρι του 2005.
Ο Χοακίν ήξερε ότι αν ήθελε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το ταλέντο του, θα έπρεπε να πάρει μεταγραφή σε μεγαλύτερη ομάδα, αλλά ο Λοπέρα στεκόταν εμπόδιο. «Θες να φύγεις από την Μπέτις;» τον ρώτησε ο Λοπέρα τον Ιούλιο του 2006, όταν η Βαλένθια έκανε επίσημη πρόταση. «Αφού θες τόσο πολύ να παίζεις με άσπρα θα σε στείλω στην Αλμπαθέτε (ομάδα 3ης κατηγορίας)» του είπε. Ο Ισπανός διεθνής νόμιζε ότι αστειευόταν, αλλά δεν ήταν. Σχετικά με την ιστορία ο Χοακίν δήλωσε «Έτσι πήγα στην Αλμπαθέτε, υποχρεωμένος να το κάνω γαιτί αλλιώς θα μου έριχνε πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ. Έφτασα εκεί για να παρουσιάσω τον εαυτό μου. Ο χώρος δεν ήταν ανοιχτός, προφανώς κανείς δεν με περίμενε. Μίλησα σε έναν από αυτούς που ήταν εκεί για να δηλώσουν ότι όντως πήγα. Μετά από λίγο έλυσα το συμβόλαιό μου και πήγα στη Βαλένθια.»
Ο Χοακίν πέρασε πέντε σεζόν στην Βαλένθια και σε τρεις από αυτές αγωνίστηκε στο Τσάμπιονς Λίγκ. Ο πρώτος καιρός στο Μεστάγια ήταν δύσκολος, καθώς έμενε στον πάγκο, με τον τότε προπονητή, Ρόναλντ Κούμαν, να μην είναι πεισμένος για τις ικανότητες του. Η άφιξη του Έμερι το 2008, σταθεροποίησε την θέση του Χοακίν και τον έκανε βασικό στέλεχος της ομάδας. Παρόλα αυτά, η παρουσία του Έμερι ήταν ο λόγος που τον ανάγκασε να φύγει, δηλώνοντας: «O Έμερι μας έβαζε τόσα πολλά βίντεο που είχα ανάγκη από ποπ-κορν. Άντεξα τρία χρόνια αλλά όχι τέταρτο.»
Έτσι, το καλοκαίρι του 2011 υπέγραψε στην Μάλαγα. Υπό το πρότζεκτ του Σεϊχι Αμντουλάχ μπιν Νασσέρ, ο Χοακίν πέρασε δύο πολύ καλές σεζόν. Ένα αμφισβητούμενο γκολ του Σαντάνα στην εκπνοή των καθυστερήσεων κόντρα στην Ντόρτμουντ, έκλεψε από την Μάλαγα την δυνατότητα να αγωνιστεί στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λίγκ.
Το 2013, άφησε την Μάλαγα για να εξερευνήσει την ζωή εκτός Ισπανίας. Έτσι βρέθηκε στην Φιορεντίνα, όπου αγωνίστηκε για δύο ακόμη σεζόν. Στην Φλορεντία, ο Χοακίν απόλαυσε την πόλη και το ποδόσφαιρο, περνώντας δύο γεμάτα χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2015, η πολυαναμενόμενη επιστροφή στο Εστάντιο Μπενίτο Βιγιαμαρίν ήταν πλέον γεγονός. Δέχθηκε μέχρι και μείωση στον μισθό του κατά δύο εκατομμύρια ευρώ προκειμένου να επιστρέψει στην ομάδα της καρδίας του. «Όταν έφυγα στα 25, ήξερα ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψω. Κάτι μέσα στην καρδιά μου το βροντοφώναζε» δήλωσε μπροστά στους 15,000 Μπέτικος που βρέθηκαν στο Μπενίτο Βιγιαμαρίν για να τον υποδεχθούν.
Ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ. Μπορεί να αγωνίστηκε σε 4 ακόμα ομάδες, αλλά η Μπέτις ήταν πάντα το σπίτι του, για αυτό δεν θα πρέπει να προκαλεί εντυπώσεις ότι έγινε αρχηγός, έναν μόλις χρόνο μετά την επιστροφή του. Υπό την αρχηγία του, η Μπέτις έχει ραγδαία ανάπτυξη σαν ομάδα, χάρη στον νέο πρόεδρο αλλά στον προπονητή, Κίκε Σετιέν.
Τον Σεπτέμβριο του 2018, η Μπέτις κέρδισε το πρώτο της εντός έδρας ντέρμπι κόντρα στην Σεβίλλη μετά από 12 χρόνιακ και ο Χοακίν έπαιξε μεγάλο ρόλο σε αυτό, σκοράροντας το νικητήριο γκολ.
Σε ηλικία 37 ετών, καταφέρνει να είναι ακόμα παραγωγικός αλλά με τα χρόνια του να είναι πλέον λιγοστά, έχει αρχίσει να σκέφτεται για την ζωή, αφότου κρεμάσει τα παπούτσια του. Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν θέλει να ακολουθήσει καριέρα προπονητή, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να βρει μια θέση στον σύλλογο.
Τον Δεκέμβριο του 2017, αγόραζε μετοχές στην ομάδα κόστους 1,000,000 εκατομμυρίων ευρώ, κατέχοντας το 2% του συλλόγου και έγινε ο 4ος ισχυρότερος μέτοχος της ομάδας.
«Είναι ένας τρόπος να ανταποδώσω αυτά που μου έχει προσφέρει η ομάδα και οι οπαδοί. Θέλω να μείνω συνδεδεμένος με τον σύλλογο και να έχω το μέλλον μου εδώ. Κάποιοι το βλέπουν ως επένδυση, αλλά το έκανα για την αγάπη μου στην Μπέτις». Αυτό καθορίζει τον Χοακίν ως παίκτη των ακαδημιών, ως αρχηγό, ως μέτοχο, ως οπαδό. Πάντα αγαπούσε την Μπέτις, και θα την αγαπάει για πάντα.
Μένανδρος Μεριγκούνης